≡ Menukaart

Gedachten vormen de basis van ieder mens en hebben, zoals ik vaak in mijn teksten heb vermeld, een ongelooflijk creatief potentieel. Elke handeling die werd gepleegd, elk woord dat werd uitgesproken, elke geschreven zin en elke gebeurtenis werd eerst bedacht voordat het op materieel vlak werd gerealiseerd. Alles wat er is gebeurd, gebeurt en zal gebeuren, bestond eerst in gedachtevorm voordat het fysiek manifest werd. Met de kracht van het denken geven en veranderen we daarom onze werkelijkheid, omdat wij zijn zelf scheppers van ons eigen universum, ons eigen leven.

Zelfgenezing door gedachten, is dat überhaupt mogelijk?

De geest regeert over de materie en niet andersom. Onze gedachten zijn de maatstaf van alle dingen en beïnvloeden te allen tijde onze fysieke aanwezigheid. Om deze reden zijn onze gedachten ook cruciaal voor onze gezondheid. Als onze hele energetische basis voortdurend belast wordt door negatieve denkprocessen, zal dit vroeg of laat een zeer blijvend effect hebben op ons fysieke lichaam. Gedachten bestaan ​​uit energetische toestanden en deze hebben het vermogen om energetisch te veranderen. Energetische toestanden kunnen condenseren en decondenseren. Er vindt een de-verdichting plaats wanneer we onze eigen realiteit voeden met hoog vibrerende/lichte/positieve gedachtegangen. Zo verhogen we ons eigen trillingsniveau, trillen we op een hogere frequentie en verbeteren zo onze fysieke en mentale constitutie. Een energetische compressie ontstaat wanneer we in resonantie zijn met negativiteit/dichte energie. Als iemand negativiteit in de vorm van wrok, afgunst, jaloezie, ontevredenheid, woede, enz. gedurende een lange periode in zijn eigen geest legitimeert, leidt dit tot een voortdurende verdichting van zijn eigen subtiele kleding. Je zou dan ook kunnen spreken van een energetische of intellectuele blokkade. Je eigen mentale veld wordt steeds dichter en overbelast, wat vervolgens leidt tot een verzwakking van je eigen immuunsysteem. Het energetische lichaam verplaatst deze vervuiling vervolgens naar het fysieke lichaam, wat tot ziekte kan leiden. Wat je denkt of gelooft en waar je volledig van overtuigd bent, vormt altijd jouw eigen realiteit.

genezingDe eigen houding manifesteert zich altijd als waarheid in de eigen existentiële grondslag. Als ik er bijvoorbeeld vast van overtuigd ben dat ik ziek ben of ziek kan worden en daar 100% in geloof, dan vergroot dit de kans op ziekte enorm. Hoe zou het anders moeten zijn? Het hele leven van een mens, de hele werkelijkheid van een mens bestaat uitsluitend uit bewustzijn, gedachten, die in wezen bestaan ​​uit energetische toestanden. Als we ons voortdurend concentreren op ziektegedachten, pikt onze energetische basis deze informatie op, ons eigen universum zal er dan voor zorgen dat we deze ziekte ervaren. Hoe vaker we ons vervolgens concentreren op de overeenkomstige gedachtegang, des te sterker manifesteert dit mentale patroon zich in onze eigen realiteit. Dit gebeurt vanwege de wet van resonantie, omdat deze universele wet ervoor zorgt dat energie altijd energie van dezelfde intensiteit aantrekt.

Waar we ons op concentreren, trekken we naar ons leven. En hoe vaker je je ergens op concentreert, hoe meer het je eigen bestaan ​​markeert. Als ik bijvoorbeeld aan tragische momenten in het verleden denk en daardoor verdrietig word, dan heb ik de kans om het opzij te zetten en mezelf te bevrijden van deze mentale kwelling. Maar hoe vaker ik aan deze situatie denk, hoe meer ik dit verdriet toesta, hoe meer dit gevoel zich in mijn leven zal laten voelen. Het gevoel neemt toe en heeft steeds meer invloed op je eigen lichaam. Dat is een opwindend mechanisme van het leven. Waar je mentaal mee resoneert, zal je steeds meer naar je eigen leven lokken. Degenen die resoneren met liefde zullen meer liefde in hun leven trekken. Als je resoneert met dankbaarheid, zul je meer dankbaarheid ervaren. Als je resoneert met verdriet of ziekte, dan zul je die gevoelens zeker in je leven aantrekken.

De innerlijke staat wordt weerspiegeld in de buitenwereld!

Activeer zelfgenezingBovendien worden je eigen gedachten weerspiegeld in de externe realiteit (het principe van correspondentie). Als iemand bijvoorbeeld verdrietig, boos of blij is, dan kijkt die persoon vanuit het bijbehorende sentiment naar zijn buitenwereld. Als iemand bijvoorbeeld tegen zichzelf zegt dat hij of zij niet mooi is, is dat niet het geval. Hoe moet iemand bijvoorbeeld ‘schoonheid’ uitstralen als hij zichzelf er voortdurend van overtuigt dat ik het niet ben? Op dat moment straalt de persoon dan zijn eigen ontevredenheid uit over zijn eigen uiterlijk. Je brengt je negatieve gedachten over op je materiële aanwezigheid. Andere mensen nemen je dan op precies dezelfde manier waar, omdat jouw eigen gedachtegang steeds weer wordt weerspiegeld in de buitenwereld van jouw eigen werkelijkheid, en jij straalt precies dit gevoel uit naar andere mensen. Natuurlijk is niemand ter wereld lelijk of onwaardig. Ieder mens is een uniek en wonderbaarlijk wezen in zijn volheid en heeft diep van binnen een onuitputtelijke schoonheid die op elk moment tot uiting kan komen.

Elk levend wezen is een individueel en mooi wezen en bestaat, net als alles wat bestaat, uit de energetische convergentie die altijd heeft bestaan. we zijn allen een beeld van God, een immateriële/materiële uitdrukking van bewustzijn en boordevol oneindige mogelijkheden en capaciteiten. En met deze vermogens kunnen we ook onszelf genezen, we zijn in staat om zelf onze volledige fysieke en psychologische aanwezigheid te genezen. Op dit punt moet nog één ding worden gezegd over de buitenkant van een persoon. Sommige mensen vinden zichzelf vaak niet mooi en zijn misschien bang dat andere mensen er hetzelfde over denken. Het enige wat ik kan zeggen is dat je je op dit moment niet door angst moet laten leiden, omdat mannen en vrouwen zich tot elkaar aangetrokken voelen, en daar zal niets ooit verandering in brengen. Alles streeft naar evenwicht, net zoals mannen en vrouwen streven naar evenwicht door elkaar aan te trekken en te verenigen. Mannen voelen zich aangetrokken tot vrouwelijkheid en omgekeerd. Je moet jezelf er nooit van overtuigen dat het andere geslacht je misschien niet aantrekkelijk vindt, het andere geslacht voelt zich immers in de meeste gevallen tot de ander aangetrokken. Het is eenvoudigweg de volledige aanwezigheid, het vrouwelijke of mannelijke charisma dat een deel bijdraagt ​​aan de aantrekkelijkheid of aantrekkingskracht. Helaas kan ik op dit moment geen ander voorbeeld bedenken, maar als je 100 naakte vrouwen of mannen zou kunnen plaatsen, zouden de meeste mensen zich tot je aangetrokken voelen, en over het algemeen zou je het grootste deel van deze persoon aantrekkelijk vinden. Dit heeft niet alleen te maken met het materiële aspect, maar vooral met het immateriële aspect. Als man voel je je simpelweg aangetrokken tot het vrouwelijke charisma en andersom, en daar zal niets ooit verandering in brengen. Natuurlijk zijn er ook hier uitzonderingen, maar uitzonderingen bevestigen de regel, zoals we allemaal weten.

Activeer je eigen zelfgenezing weer

Geestelijke genezingDe zelfgenezende krachten van het lichaam zijn nooit verdwenen, ze zijn er altijd geweest en moeten gewoon weer worden geactiveerd. We kunnen dit bereiken door onze eigen houding te veranderen en onze gedachten op genezing te richten. Je moet jezelf bevrijden van gedachten die ziekte veroorzaken en proberen zo goed mogelijk in harmonie met jezelf te leven. Je kunt jezelf er niet langer van overtuigen dat je ziek bent of ziek zult worden, maar je moet de vaste overtuiging krijgen dat je gezond bent en dat ziekten je geen kwaad kunnen doen, ja, dat ziekten zelfs goed en belangrijk zijn om uit deze lagere mechanismen te komen van het bestaan ​​om te leren. Als je mentaal voortdurend in resonantie bent met gezondheid, vreugde, liefde, vrede en genezing, dan zul je deze aspecten gegarandeerd in je eigen realiteit manifesteren.

Omdat ieder mens de schepper is van zijn eigen huidige werkelijkheid, is ieder mens verantwoordelijk voor zijn eigen gezondheid. Ieder mens kan zichzelf genezen en zijn eigen zelfgenezende krachten activeren door positief te denken en te handelen, waardoor zijn eigen energetische trillingsniveau wordt gedecomprimeerd. Het is aan ons. Blijf in die zin gezond, gelukkig en leef een leven in harmonie.

Laat een bericht achter

    • herfstblad 11. December 2020, 1: 29

      Beste auteur,

      Ik heb een vraag over het artikel, over precies dit citaat uit het artikel ‘En hoe vaker je je ergens op concentreert, hoe meer het je eigen bestaan ​​markeert. Als ik bijvoorbeeld aan tragische momenten in het verleden denk en daardoor verdrietig word, dan heb ik de kans om het opzij te zetten en mezelf te bevrijden van deze mentale kwelling. Maar hoe vaker ik aan deze situatie denk, hoe meer ik dit verdriet toesta, hoe meer dit gevoel zich in mijn leven zal laten voelen. Het gevoel neemt toe en tast steeds meer het eigen lichaam aan.”
      Hoe vind ik de balans tussen het voelen van een ervaring om deze te voltooien en er niet aan denken, maar positief denken om iets nieuws te creëren? Hoe begrijp ik dat ik niet verdrink in lijden, maar juist iets aan het voltooien ben. En dat ik positief denk om iets nieuws te creëren en gezond te worden zonder het te onderdrukken? Mijn ervaring is dat de ene uitspraak de andere tegenspreekt. Of ik herken de balans niet. Ofwel beleef ik een ervaring, ofwel concentreer ik mij op iets nieuws. Ik word gek als ik beide tegelijkertijd of afwisselend moet doen en, afhankelijk van de focus, verzink in verdriet en verdriet of voel me prettiger, bang om bepaalde percepties achteraf te negeren. Sommige gewonde delen van het lichaam vertonen ernstige verwondingen als ik mezelf medelijden toesta, terwijl alles relatief goed lijkt als ik positief denk, ook al ga ik verzwakt door het leven. Ik wil heel graag het lijden en het lichaam helen met mijn gedachten. En ik wil het vertrouwen vinden dat het te genezen is. Wanneer doe ik hoeveel van wat? Ik heb geen idee hoe ik dit goed moet doen. Of dat het gezond is om bijvoorbeeld alleen maar positief te denken. Of als ik het risico loop iets te onderdrukken. Door dit pure gevoel in blokkades worden vaak blokkades opgeheven. maar het is niet goed voor de geest. Positief denken maakt me actiever, maar sommige stress in mijn lichaam die genezen moet worden, lijkt misschien genegeerd. En ik vraag me af of ik het lichaam dan niet overbelast. En of de blokkades genezen als ik alleen maar positief denk. Ik ben bang dat ik teveel in het negatieve blijf hangen. Misschien komt dat vanzelf weer in evenwicht als je het positieve versterkt? Tegelijkertijd kan ik de verwondingen niet bijhouden als ik ze probeer te voelen en te genezen, omdat het veel is. Misschien geneest het sneller als ik positiever ben en de wonden minder vaak voel? Kent u deze tweedeling? Beide laten een bepaalde werking en beweging in het systeem zien, maar hoe herken ik wat echt goed voor mij is? Ik vraag om hulp, de vraag kwelt mij al jaren hoe ik daarmee om moet gaan. Bedankt.

      LG, Herbstblatt (ik hoop dat een bijnaam goed is)

      Antwoorden
    herfstblad 11. December 2020, 1: 29

    Beste auteur,

    Ik heb een vraag over het artikel, over precies dit citaat uit het artikel ‘En hoe vaker je je ergens op concentreert, hoe meer het je eigen bestaan ​​markeert. Als ik bijvoorbeeld aan tragische momenten in het verleden denk en daardoor verdrietig word, dan heb ik de kans om het opzij te zetten en mezelf te bevrijden van deze mentale kwelling. Maar hoe vaker ik aan deze situatie denk, hoe meer ik dit verdriet toesta, hoe meer dit gevoel zich in mijn leven zal laten voelen. Het gevoel neemt toe en tast steeds meer het eigen lichaam aan.”
    Hoe vind ik de balans tussen het voelen van een ervaring om deze te voltooien en er niet aan denken, maar positief denken om iets nieuws te creëren? Hoe begrijp ik dat ik niet verdrink in lijden, maar juist iets aan het voltooien ben. En dat ik positief denk om iets nieuws te creëren en gezond te worden zonder het te onderdrukken? Mijn ervaring is dat de ene uitspraak de andere tegenspreekt. Of ik herken de balans niet. Ofwel beleef ik een ervaring, ofwel concentreer ik mij op iets nieuws. Ik word gek als ik beide tegelijkertijd of afwisselend moet doen en, afhankelijk van de focus, verzink in verdriet en verdriet of voel me prettiger, bang om bepaalde percepties achteraf te negeren. Sommige gewonde delen van het lichaam vertonen ernstige verwondingen als ik mezelf medelijden toesta, terwijl alles relatief goed lijkt als ik positief denk, ook al ga ik verzwakt door het leven. Ik wil heel graag het lijden en het lichaam helen met mijn gedachten. En ik wil het vertrouwen vinden dat het te genezen is. Wanneer doe ik hoeveel van wat? Ik heb geen idee hoe ik dit goed moet doen. Of dat het gezond is om bijvoorbeeld alleen maar positief te denken. Of als ik het risico loop iets te onderdrukken. Door dit pure gevoel in blokkades worden vaak blokkades opgeheven. maar het is niet goed voor de geest. Positief denken maakt me actiever, maar sommige stress in mijn lichaam die genezen moet worden, lijkt misschien genegeerd. En ik vraag me af of ik het lichaam dan niet overbelast. En of de blokkades genezen als ik alleen maar positief denk. Ik ben bang dat ik teveel in het negatieve blijf hangen. Misschien komt dat vanzelf weer in evenwicht als je het positieve versterkt? Tegelijkertijd kan ik de verwondingen niet bijhouden als ik ze probeer te voelen en te genezen, omdat het veel is. Misschien geneest het sneller als ik positiever ben en de wonden minder vaak voel? Kent u deze tweedeling? Beide laten een bepaalde werking en beweging in het systeem zien, maar hoe herken ik wat echt goed voor mij is? Ik vraag om hulp, de vraag kwelt mij al jaren hoe ik daarmee om moet gaan. Bedankt.

    LG, Herbstblatt (ik hoop dat een bijnaam goed is)

    Antwoorden